მაღლა ვიხედები და ვიღაცის სხეულის კონტურებს ვარჩევ, - მედდაა. მეკითხება, როგორც ვგრძნობ თავს, მაგრამ ლაპარაკი არ შემიძლია, თავს ვუქნევ. ჩემს ხელს მისაში იქცევს, მიყურებს და მეუბნება: "ნუ ღელავ, უსაფრთხოდ ხარ". უკონტროლო ქვითინი მივარდება

მიუხედავად იმისა, რომ ერთი შეხედვით ღიმილისმომგვრელად შეიძლება ჩანდეს, იქნებ რაც უფრო ნაკლებად შევაქებთ გოგოებს ფრაზით, რომ "ბიჭის ტვინი აქვს", მით მეტად შევასუსტებთ გენდერულ სტერეოტიპებს ყველაზე სენსიტიურ ასაკში

ძალადობა ნამდვილად ცვლის ჩვენს ცხოვრებას. მოძალადე გპარავს შენს ხმას და საკუთარ თავზე საუბრის უნარს. კი, საკუთარი მეს დაბრუნება ნამდვილად შემზარავი პროცესია, მაგრამ ჩვენს სიტყვებს აქვს ძალა, ჩვენს ისტორიებს აქვს ძალა. 

ქალთა მცირე რაოდენობა პარლამენტში მიგვითითებს, რომ ქალები ჯერაც ბევრ პრობლემას აწყდებიან წამყვანი პოზიციების დასაკავებლად. ეს ბრძოლა ორ სქესს შორის დაუმთავრებელ ჭიდილს ემსგავსება, სადაც კაცებს არ სურთ პოზიციების დათმობა

მსოფლიო ასპარეზზე ქალი პოლიტიკოსების პოპულარობა და მათი პერსონებისადმი განსაკუთრებული სიმპათია სწორედ იმ ფაქტორითაც აიხსნება, რომ ისინი, თავიანთ საქმიანობაში ბევრად უფრო ცდილობდნენ, იყვნენ მაქსიმალურად პროდუქტიულები და შეუმცდარები, ვიდრე მათი კოლეგა კაცები

ზღაპრებში, რომელზეც ბავშვები იზრდებიან, როგორც წესი, ბედნიერი დასასრული პრინცზე დაქორწინებაა. მაგრამ არცერთ მათგანში არ წერია თუ როგორ წარიმართება ქორწინების მერე მათი ცხოვრება

რას ნიშნავს გოგო მიდნა და ბიჭი არა, ან ბიჭი მინდა და გოგო არა. რით ვთრგუნავთ ახალი სიცოცხლის მოლოდინის სიხარულს?

ბლოგის წერა დავიწყე,  მაგრამ ემოციებმა მძლიეს.  ვფიქრობ, ვფიქრობ... მაგრამ ნეტავ რაზე ფიქრობენ "ის ყოვლისშემძლე დიდი კაცები"? ახლა დავიძინებ, დილით გავიღვიძებ, ოჯახს მივეხმარები და ჩემს ფიქრებში ყოველთვის ვეცდები გავხდე "ყოვლისშემძლე დიდი ქალი’’.

ჩვენი საზოგადოება ძალიან ჰგავს იმ პატარა ბავშვს, რომელიც თეფშს დაამტვრევს და მერე ამის დაბრალებას სხვაზე ცდილობს, არა და ეს თეფში ჩვენ ყველამ ერთად დავამტვრიეთ, ყველამ ერთად დავლეწეთ ჩვენივე დუმილით