გავრცელებული ინფორმაციით, პარლამენტში მზადდება კანონპროექტი, რომლის მიხედვითაც სექსუალურ ძალადობად ჩაითვლება აქტი თუ პარტნიორის გაცნობიერებული თანხმობა არ არსებობს. მათ შორის, ეს ეხება ცოლ-ქმრულ თანაცხოვრებას.
მაგალითად, თუ ქმარი მეუღლის თანხმობის გარეშე მასთან სქესობრივ კავშირს დაამაყრებს, ის შესაძლოა სისხლის სამართლებრივ დევნას დაექვემდებაროს.

აღნიშნული საკნანონმდებლო ცვლილებები ეფუძნება სტამბულის კონვენციას, რომლის რატიფიცირების შემდეგ, 2017 წელს საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსში სქესობრივ დანაშაულებთან მიმართებით ცვლილებები შევიდა.
ცვლილებების მიუხედავად, კანონმდებლობა კვლავ არ აკმაყოფილებს კონვენციისა (მუხლი 36) და ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო სტანდარტებს.

ამ სტანდარტით სექსუალური ძალადობის დეფინიცია უნდა ეყრდნობოდეს მსხვერპლის თანხმობის არარსებობას, ან მსხვერპლის ნების დამთრგუნველი გარემოებების ფართო სპექტრს, ხოლო სხვა სახის ძალადობა უნდა იყოს მისი დამამძიმებელი გარმოება.

საქართველოს დეპუტატის გუგული მაღრაძის განცხადებით, შესაძლოა ამ ინიციატივას, ვინმე სკეპტიკურად უყურებდეს, თუმცა კანონი უნდა იცავდეს ყველას თანაბრად, მათ შორის იმ ადამიანებს, ვინც იძულებითი სქესობრივი კავშირის მსხვერპლია.

"შესაძლოა ეს ქართულ ტრადიციებში არ ჯდებოდეს, მაგრამ რაკი ჩვენ განაცხადი გავაკეთეთ ევროპული ოჯახის წევრეობაზე, კანონმდებლობაც, ცხადია, შესაბამისობაში უნდა მოვიყვანოთ. ძალადობა ძალადობაა, იქნება ეს რეგისტრირებული ქორწინებაში, თუ სხვა შემთხვევაში. სქესობრივი კავშირი უნდა იყოს ურთიერთთანხმობაზე დაფუძნებული ურთიერთობა. აქედან გამომდინარე, საჭიროა ასეთი კანონი.

ვინმესთვის შეიძლება ეს უცნაური იყოს, მაგრამ კანონი ყოველთვის არ არის ისეთი, რომ ყველა ადამიანის მენტალობას ეგრევე მოერგოს.

ასეთი ტიპის კანონების მიღება ჩვენ მოგვიწევს, რათა ნელ-ნელა დავამკვიდროთ ცივილიზებული საზოგადოების ნორმები“ - განაცხადა გუგული მაღრაძემ.

ქალთა მიმართ ძალადობის ეროვნული კვლევის თანახმად საქართველოში: 

• დაახლოებით 17 000 ქალი მეუღლის/პარტნიორის მხრიდან სექსუალური ძალადობის მსხვერპლია.
• დაახლოებით 20 000 ქალს სექსუალური ძალადობა სხვა პირის მხრიდან განუცდია.
• 67 000 გოგო ბავშვობაში გახდა სექსუალური ძალადობის მსხვერპლი.